Ana içeriğe atla

DOĞA SEVGİSİ

Doğa canlılar için dünyadaki en önemli şeylerden biridir. Doğa kavram olarak yaşamaktır. Eğer yaşamak istiyorsak doğamızı korumalıyız. Eğer dünyamız bir gün kirlilikten yok olursa biz yaşayamayız ve yok oluruz. Kendimizi tehlikeye atmış oluruz. Doğa denildiğinde aklımıza onu korumak gelmelidir. Doğa çok önemlidir. Bunu anlayamasak da gerçekten böyledir. Doğamızda her gün milyonlarca ağaç kesiliyor. Bu nedenle de oksijen azalıyor. Doğamızı her gün milyonlarca insan kirletiyor ve buna karşı alınan önlemler çok az. Canlılar kendilerini korumak istiyorlarsa ve kendilerine zarar vermemek istiyorlarsa doğayı kirletmemeliler. Bu dünyada daha fazla yaşamak istiyorsak doğanın önemini anlamalıyız. Bazı insanlar yaşamak istiyorlar ama doğa hiç umurlarında değil ve yaşamak istedikleri halde hala doğayı korumuyorlar. Doğamız tüm güzelliğiyle eşsizdir. Biz de onun için de birer canlı olduğumuzu unutmamalıyız. Geleceğimiz için doğaya iyi bakmalıyız.

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

10 Kasım

10 Kasım bugün. Mustafa Kemal Atatürk'ün hayata gözünü kapattığı gün. Öyle ki sadece Türkiye değil bütün Dünya yasa boğuldu. Öyle bir komutandı ki arkasında bıraktığı ülkeyi dimdik ayağa kaldırdı. Şimdi biz ona minnettarız. Böyle bir yaşam, bayram ve daha sayamayacağımız kadar fazla şey için borçlu ve minnettarız.  Şimdi kadınlar ezilmiyorsa onun sayesinde. Şimdi çocuklara bayram verilecek kadar değer veriliyorsa onun sayesinde. Şimdi cumhuriyet ve demokrasi içide yaşıyorsak bu da onun sayesinde. Şimdi ülkemizde rahat bir hayat sürdürüyorsak o ve tüm asker arkadaşları sayesinde. Onlarsız ülke bir hiçtir.  Bu toprakların altında yatan şehitlerle dimdik bu ülke. Bu ülke Atatürk'e borcunu sadece ve sadece ilkelerini devam ettirerek gençleriyle ülkenin cumhuriyetini ve bütün bayramlarıyla beraber ilk kurulduğunda nasılsa o şekilde dimdik ayakta tutarak ödeyebilir.Atatürk'ün gençliğe hitabesindede anlattığı gibi "Ey Türk Gençliği birinci vazifen Türk istiklalini

TARİFSİZ ACI

Herkese merhaba ben Aysu. Biliyorsunuz ki bundan 1 yıl önce korkunç bir felaket yaşandı. Deprem. Çoğu kişi öldü ama bir kısmı da kurtuldu ben şanslıydım ki kurtuldum ama benim ailem kurtarılamadı öldüler... Onları çok  özleyeceğim...  Ben  Hatay'da doğup büyüdüm. Depreme de Hatay'da yakalandım. Şimdi babaannemlerde yaşıyorum. Bu arada 12 yaşındayım. Size elimden geldiğince duygularımı, yaşadıklarımı ve özlediğim kişileri  anlatacağım. Öncelikle biz o gece çok mutluyduk. Ailecek çok eğlenmiştik. Ailemle çok keyifli vakit geçirmiştim ve bunun için Allah'a çok teşekkür ediyorum. O gün çok soğuktu evde bile üşüyordum sonra birden üzerimde moloz yığınlarıyla kurtarılmayı bekledim, ağladım. Birisinin daha sesi geliyordu. Kardeşimdi. Kardeşimi görmesem de hissettim. Bizi hemen kurtarıcaklarını söyledim ve biraz da olsa sakinleşti ama zaman geçtikçe umudum yok oluyordu. Binamız çok büyüktü üzerimde kocaman bir yük ile nefes almaya çalışıyordum. Nefes alıcak minicik bir yer vardı am

DÖNÜM NOKTAMIZ