Ana içeriğe atla

BENİM GÖZÜMDEN 6 ŞUBAT DEPREMİ

O korkunç gün... 6 Şubat 2023. Tüm Türkiye'nin acı içinde olduğu gün. Kimilerinin annesini, kimilerinin babasını, kimilerinin kardeşini, kimilerinin dostununun enkaz altında kaldığını gördüğü bu korkunç günü iliklerine kadar hissettiği gün. Aslında deprem yaşanan 11 İli değil tüm ülkeyi sarstığı gün. Her birimizin bu afet hakkında öğrenmesi ve uygulaması gerekenleri bilmesi gerekiyor. Deprem aslında bizlerin korkması gereken bir şey değil. Depreme yakalansak dâhi uygulamamız gereken şeyler var. Bunlardan belki de en önemli olanı sağlam yapılar, sağlam binalar yapmak. 
Ve ülkece depremden korkmak yerine deprem hakkında bilinçlenmek. Tüm Türkiye'nin problemi bu eğer deprem yaşanan 11 ildeki evler, binalar, hastaneler, emniyetler ve birçok yapı sağlam bir biçimde yapılmış olsaydı 6 Şubat depremini hiçbir canımızı kaybetmeden atlatabilirdik. Yapılan yapıların kontrol edilmesi, denetlenmesi gerekiyor ama maalesef pek duyarlı olunmuyor. Yaşanan 6 Şubat depremi yüreklerde ve bedenimizde hissettiğimiz bir depremdi yaşanan bu afetde resmi rakamlara göre 57.000 vatandaşımızı kaybettik.. Bir o kadar da vatandaşımız yaşamını engelli olarak sürdürüyor. Depremin üzerinden bir yıl geçmesine rağmen depremzedeler hâla çadırlarda ve konteyner kentlerde yaşamını sürdürmeye çalışıyor. Her birimiz depreme karşı duyarlı olalım ki 6 Şubat sadece bir tarih ismi olarak kalmasın... Kaybettiğimiz tüm vatandaşlarımızın ruhları şâd, yurdları uçmag olsun.. 

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

10 Kasım

10 Kasım bugün. Mustafa Kemal Atatürk'ün hayata gözünü kapattığı gün. Öyle ki sadece Türkiye değil bütün Dünya yasa boğuldu. Öyle bir komutandı ki arkasında bıraktığı ülkeyi dimdik ayağa kaldırdı. Şimdi biz ona minnettarız. Böyle bir yaşam, bayram ve daha sayamayacağımız kadar fazla şey için borçlu ve minnettarız.  Şimdi kadınlar ezilmiyorsa onun sayesinde. Şimdi çocuklara bayram verilecek kadar değer veriliyorsa onun sayesinde. Şimdi cumhuriyet ve demokrasi içide yaşıyorsak bu da onun sayesinde. Şimdi ülkemizde rahat bir hayat sürdürüyorsak o ve tüm asker arkadaşları sayesinde. Onlarsız ülke bir hiçtir.  Bu toprakların altında yatan şehitlerle dimdik bu ülke. Bu ülke Atatürk'e borcunu sadece ve sadece ilkelerini devam ettirerek gençleriyle ülkenin cumhuriyetini ve bütün bayramlarıyla beraber ilk kurulduğunda nasılsa o şekilde dimdik ayakta tutarak ödeyebilir.Atatürk'ün gençliğe hitabesindede anlattığı gibi "Ey Türk Gençliği birinci vazifen Türk istiklalini

TARİFSİZ ACI

Herkese merhaba ben Aysu. Biliyorsunuz ki bundan 1 yıl önce korkunç bir felaket yaşandı. Deprem. Çoğu kişi öldü ama bir kısmı da kurtuldu ben şanslıydım ki kurtuldum ama benim ailem kurtarılamadı öldüler... Onları çok  özleyeceğim...  Ben  Hatay'da doğup büyüdüm. Depreme de Hatay'da yakalandım. Şimdi babaannemlerde yaşıyorum. Bu arada 12 yaşındayım. Size elimden geldiğince duygularımı, yaşadıklarımı ve özlediğim kişileri  anlatacağım. Öncelikle biz o gece çok mutluyduk. Ailecek çok eğlenmiştik. Ailemle çok keyifli vakit geçirmiştim ve bunun için Allah'a çok teşekkür ediyorum. O gün çok soğuktu evde bile üşüyordum sonra birden üzerimde moloz yığınlarıyla kurtarılmayı bekledim, ağladım. Birisinin daha sesi geliyordu. Kardeşimdi. Kardeşimi görmesem de hissettim. Bizi hemen kurtarıcaklarını söyledim ve biraz da olsa sakinleşti ama zaman geçtikçe umudum yok oluyordu. Binamız çok büyüktü üzerimde kocaman bir yük ile nefes almaya çalışıyordum. Nefes alıcak minicik bir yer vardı am

DÖNÜM NOKTAMIZ